ben böyle seviyorum işte:
zarafetini, gaddarlığını,
inceliğini, kabalığını;
olduğun şairi,
olmadığın erkeği seviyorum.
bir zamanlar çocuk olduğun
ve bir gün ceset olacağın için
seni seviyorum.
hem gövdeni, hem aklını seviyorum.
yalnızca boynunun düzgün çizgilerini değil,
koltuk altının terini de seviyorum.
kanımı tutuşturan gücünü de,
çocuk gibi elinden tutma hissi uyandıran
güçsüzlüğünü de seviyorum...
tanrı böyle sevemiyorsa
ben de sevgimi tanrı yaparım!
Heloise
